Odruch grzbietowy Pereza

Odruch grzbietowy Pereza można zaobserwować w 12. tygodniu życia płodowego, czas aktywności tego odruchu przypada od porodu (w którym odgrywa bardzo ważną rolę) do ok. 2-3 miesiąca życia dziecka. Od 3. do 6. msc. następuje integracja tego odruchu, jednakże może wykazywać aktywność do 2. roku życia.

Źródło: https://brmtcanada.com/blomberg-rhythmic-movement-training/reflexes/amphibian-spinal-galant-and-spinal-pereze-reflex/

Odruch ten jest bardzo istotny dla koordynacji motoryki dużej oraz rozwoju ruchu intencjonalnego. W dużym zakresie wpływa na integrację ciała w płaszczyźnie czołowej (przód-tył), kontrolę postawy oraz napięcie mięśniowe. Wspomaga rozwój odruchu ochrony ścięgien stóp oraz symetrycznego tonicznego odruchu szyi.

Konsekwencjami niezintegrowanego odruchu Pereza są trudności szkolne, co wynika m. in. z jego wpływu na przetwarzanie słuchowe, procesy pamięci krótko- i długotrwałej, myślenie twórcze i przyczynowo-skutkowe. Dzieci prezentujące zachowania impulsywne, trudności z utrzymaniem koncentracji, nadpobudliwość ruchową, labilność emocjonalną czy też nieadekwatne do obiektywnych okoliczności poczucie lęku (obawa przed wszystkim lub nieodczuwanie strachu nawet w sytuacjach realnego zagrożenia) mogą cechować się niedostatecznym stopniem integracji odruchu Pereza., a wtórnie te problemy mogą stać się przyczyną trudności w funkcjonowaniu w środowisku rodzinnym, szkolnym oraz rówieśniczym. Odruch Pereza ma również wpływ na procesy przetwarzania sensorycznego.

Ponadto wskazuje się na korelację występującą pomiędzy niezintegrowanym odruchem Pereza a podatnością na infekcje oraz alergie i nietolerancje wybranych produktów spożywczych. Wzmocnienie stopnia integracji odruchu wspiera z kolei pracę układu immunologicznego.

Jest istotny w kształtowaniu dojrzałości procesów fizjologicznych związanych z pracą pęcherza. Wśród dzieci z niezintegrowanym odruchem Pereza mogą pojawiać się trudności z kontrolą pęcherza, moczeniem nocnym oraz bezwiednym oddawaniem moczu w ciągu dnia.

Jakie symptomy występujące u dziecka mogą wskazywać na niedostateczny stopień integracji odruchu Pereza?

  • opóźniony rozwój ruchowy, opóźniony czas zdobywania poszczególnych kamieni milowych: obracania, siadania, raczkowania, chodzenia,
  • obniżone napięcie mięśniowe,
  • impulsywność,
  • skłonność do nadmiernego lęku lub odwaga granicząca z brawurą,
  • zawężone pole widzenia,
  • trudność z przewidywaniem konsekwencji pewnych działań i wskazywaniem przyczyn zaistnienia danych sytuacji,
  • trudności z kontrolowaniem moczu, moczenia nocne,
  • wzmożona ruchliwość,
  • osłabione procesy pamięci krótko- i długoterminowej,
  • deformacje kręgosłupa, wady postawy,
  • labilność emocjonalna,
  • trudności z myśleniem kreatywnym, poza schematami,
  • trudności w zakresie przetwarzania słuchowego,
  • powracające infekcje,
  • alergie.

Agnieszka Zając
Pedagog, terapeuta integracji sensorycznej i bilateralnej

Bibliografia:

  1. Masgutova S., Masgutov D. (2015), Neurophysiological foundation of MNRI. Reflex Integration Program, Reflexes: Portal to Neurodevelopment and Learning, a collective work, Florida, USA.
  2. Masgutova S., Masgutov D. (2018), MNRI® integracja odruchów dynamicznych i posturalnych. Podręcznik do szkolenia. Część II, Warszawa.
  3. Materiały własne ze szkolenia MNRI® Integracja odruchów dynamicznych i posturalnych
  4. Rybacka J. (2018), Zastosowanie metody dr Svetlany Masgutovej u pacjentów z ADHD cz. 2, Praktyczna Fizjoterapia & Rehabilitacja 98 (9).